Jaloers oor ander se liefde vir my geliefde

Ek voel vandag soos die Hooglied vrou wat soekend hunker na haar geliefde. 

’n Kring gelowiges, wat ek verkeerdelik op uiterlike oorweging beoordeel het, het my hart in verlange laat uitroep “Sê vir Hom dat die liefde my verteer”.

Hoe eienaardig wanneer die hart begin bons en spring wanneer ek Sy Naam op ander se lippe hoor.  Die opgewondenheid wanneer sy Naam verheerlik word oor hoe Hy, my Geliefde, ander se lewens aanraak en hul uit die duisternis lei. 

Asemrowend om in daardie oomblik ook te kon weet langsaan my, binne my en omarmende rondom my is Sy teenwoordigheid, net soos vir elk van daardie gelowiges in die gebedskring. 

Laat ons Hom aanroep, want die Een wat ons gemaak het, die Een wat ons steeds onderhou en ons siele innig liefhet is juis opgewonde oor ons liefde vir Hom.  My geliefde het nie van my weg gegaan nie, Hy is altyd hier.  Miskien is ek net die hardkoppige bakleierige dwase vrou wat onenigheid saai in my liefdes verhouding met Hom.  Genadiglik is Hy nie soos ons mense nie, maar juis die Een wat ons kom wys hoe om mens te wees.

A wordless teaching through trauma

After having a long effective but lonely day, I was blessed with a brother having time to talk.  This friend works at the Engen garage in Erasmuskloof.  After having a long and encouraging chat, I was heading in for some coffee at the Coco when a woman came walking by looking traumatized.   Asking to make a call from my phone, she realized her phone was gone.  Contributing to her trauma, she just kept on walking, and crying.  John and I did not even hesitate to go after her, and eventually she was convinced to join me inside the Bistro.  

After her repeated inquiry on who I am, and why I would at this particular place, I realised that the trauma the is experiencing, the pain and suffering cannot be put into words.  Letting go of wanting to inquire on the reason for her distress, I quickly used the tools available.  With great appreciation for the skills I came to practice, we used the social media to get in contact with her family.  A mere 20 minutes from first contact to pickup, we became sisters. 

The love that we need to live out comes in incomprehensible packages.   Her continual denial of being free to ask God why stuck with me.  One of my street brothers once prayed for the people in prisons.  Here I found a sister who is being imprisoned by some lie that our Father shuns His children away, denying them the comfort that only He can provide. 

In this double blessing, I not only came to understand something about the lies we dare not challenge, due to the possible live changing effect. I also came to see that just being comforted in presence we are the provision to others for which we ourselves long.  We may just be the provision God sends to others.  It just comes to show that within the Body, we are set apart to fulfil certain roles. If not acting when occasion calls, and led in the spirit, we may just be disrespecting and abandoning our fellow brothers and sisters in not carrying the Good news we live by.  

Tears of astonishment in finding holy change on platform faith

Daring to step upon the platform of facing that which I used to call who I am, and how I serve, I did not expect nor were I prepared to meet Jesus there waiting for me.

With great joy, excitement and anticipation I picked up my mother at the bus station yesterday.  We are so much alike it is sometimes scary.  This I say with great love in my heart for this special woman.  With a deep need do really get to know her I have been blessed to have time truly away from the hold my parents had on me.  I loved them to the extent that they became my idols.  After some time, growth and perspective apart and looking to the Truth for truth, I can truly get to know them.  This short two days have already been filled with grace and love as I came to see her as the darling daughter of our Father, in her own right being loved for who she is. 

My burning subjecting experience of detachment was only in truth my misunderstanding of who she is, and who I am.  Seeing her strengths and gifts that she has to offer to the body, I come to see that we are indeed not the same.  We are separately special for God, and indispensible for the functioning of the church.  Yet which is unmistakably true is the need that we both harbour for our loving Leader, Husband and Friend directing us towards our loving, faithful Father. 

No amount of words can undo the loss of these past years of misunderstanding, and no amount of tears can communicate the anguish felt for misguided detached families.  This may be my own display of the deep change and movement God works within me to understand something of His love for the church.  But staying in this unfulfilling lie is not just a denial of who Jesus is and what He has done for us, but it is also a denial of what is to be seen in the church as family.  How willing are we to experience holy discontent with what is undeniably in contrast with what true family should be, what the church truly should be. 

Intimiteit as afbeelding van verhouding met God.

Ek glo die hartseerste sonde van die kerk is die houding teenoor ander van “Don’t know, don’t care”.   As liefde omgee en sorg is, dan is om nie om te gee of daaroor om te gee nie die mees liefdeloosste daad.  As sonde optrede buite die verhouding met God is, impliseer verhouding met Hom omgee, sorg, belangstelling en dus liefde. 

My ouma het altyd gesê: “Love begets love”.  God is liefde en sy opdrag aan ons is om ander so lief te hê soos wat ons onsself het. Ek ervaar dat God vir my die allerbeste keuse en diepste verlange is.  As Hy dan vir my die allerbeste is en sy hart is dat almal dit kan ken en ervaar, dan moet ons omgee of ander dit ook ken en ervaar.  Ons word dus opgeroep om in verhouding met ander om te gee of hulle ook in verhouding met God staan.

Verhoudings het ‘’n wedersydse dinamika.  God gee, maar ons moet genoeg in verhouding omgee om te ontvang wat ons nie by magte is om self terug te gee nie.  God ken ons goed genoeg om te weet ons kan nie terug gee in dieselfde mate nie.  Hy vra wel dat die hart in dankbaarheid ontvang en van daar leef na ander.  In oop verhouding kan ons vrymoedig tot God nader om die liefde ontvang wat ons bring tot bekering van die ou mens na die nuwe lewende mens.  Omdat God deur mense werk, ongeag waar, wie en wanneer, moet ons dus genoeg liefde in verhouding hê om Jesus in ander te soek.  Wat meer is, ons moet omgee of hulle ook na Hom soek en smag.

Oop verhouding deur ander lief te hê, skep geleentheid om intimiteit te ontdek.  Dit bowenal met broer en susters.  In intimiteit lê die sleutel tot dissipelskap, want daar is liefde deur die Gees se bindende werking die afbeelding van verhouding met Jesus. Inderdaad verhouding met God.

Koninkryk gevind in woorde van eenvoud

Donovan
A photo by I AM Pretoria

“Jy kan nie vir jouself bid nie”. 

Donovan, ‘’n boemelaar broer, het vandag Koninkryk woorde gespreek met hierdie stelling.  Soos gebruiklikerwys op ‘’n Sondag oggend het ons vandag na Cafe Riché op Kerkplein gegaan om as OMNI groep bymekaar te kom.  Hier kom ons saam om te deel oor wat God in ons lewens bewerk, hoe ons kerk uitleef en waar ons vir Jesus raakgeloop het.  Die groep het wel vandag net bestaan uit myself en ‘’n kosbare man na aan God se hart. Later het ons boemelaar broer, Donovan, ook met ons kom deel.

In ons gesprek oor hoe God aan die gang is in die wêreld en hoe ons meer diensbaar vir Hom kan wees, resoneer die liefde van gemeenskap en lewe in ons broer soos hy ons dophou nie vêr weg nie.  Soos ons ‘’n gedeelte lees uit die Woord en stop om Rom 1:14 te bepeins, kom hy met eenvoudige woorde van waarheid en roep ons op tot gebede wat nie onderskeid tref tussen mense nie.  Vanuit sy geskiedenis is daar min wat die lewe moeiliker as hy beleef.  Tog is sy onselfsugtige gebede gerig op die wat in tronke, hospitale en op straat is.  Miskien is dit omdat hy self sulke omstandighede beleef het en daarom weet hoe moeilik dit is. Ongeag die rede, sy hart brand warm van omgee vir mense en veral broers en susters in sulke omstandighede.

Hoe baie vorme van gevangenis, siekte en verwerping is daar nie in die lewe buite die realiteit van die Koninkryk van Christus nie.  Donovan leef in afhanklikheid van God en soos Paulus dra hy en ons die verantwoordelikheid om teenoor almal, ongeag agtergrond of opvoeding, die Goeie Nuus van Christus se verlossing en Koningsheerskappy nou reeds in hierdie lewe te ken en daarvoor te leef!